"Ελιά μου αιωνόβια, ελιά ευλογημένη, πες μου κι εμέ του ταπεινού, περαστικού διαβάτη, τι είδες εις τη ζήση σου, εδώ εις την αυλή σου τι λένε τ’ αυλακώματα που ζώνουν το κορμί σου...”
(Νεοελληνική Μυθολογία Δ. Λουκόπουλου)